W Gloszpie, jak mało kiedy, w sali numer 19 można było usłyszeć huk.  Następnie krzyki radości i euforii rozbawionych licealistów, którzy zbierali cukierki…, ale skąd te cukierki? Klasę pierwszą liceum od kilku dni zatrważała tylko jedna myśl. Jak w oryginalny i ciekawy sposób przedstawić innym uczniom odrobinę kultury hiszpańskiej. Z pomysłu nauczycielki języka hiszpańskiego uczniowie zajęli się robieniem piñaty.

Pinata korzeniami sięga czasów konkwistadorów, którzy przejęli ten zwyczaj od miejscowych Indian, nadając temu wydarzeniu chrześcijański charakter. Rozbijanie piniaty to ludowy zwyczaj w krajach latynoskich osadzony w tradycji bożonarodzeniowej. W Meksyku piniatę rozbija się w okresie 9 dni przed świętami Bożego Narodzenia, który w tym kraju jest czasem składania wizyt towarzyskich. Jest on obchodzony na pamiątkę postojów Maryi i Józefa w drodze do Betlejem. Piniata stała się również istotnym elementem urodzinowym meksykańskich dzieci. Zwyczaj ten można zaobserwować również w Polsce. Coraz częściej małym jubilatom organizuje się przyjęcia urodzinowe, których główną atrakcją jest kolorowa piniata w bardzo zaskakujących kształtach np. jednorożca, smoka czy postaci z popularnych bajek.

My dzisiaj w pewien sposób, również sięgamy do tej tradycji i z okazji jarmarku w naszej szkole przygotowujemy piniaty. Od kilku tygodni trwała u nas akcja, w której mogli wziąć udział wszyscy uczniowie. Potrzebne były cukierki, którymi wypełnione są piniaty. Dzięki zaangażowaniu wielu osób akcja  zakończyła się sukcesem. Rozbijaniu piniaty towarzyszyło wiele emocji. Radość, że się udało, smutek, że zniszczyliśmy wspólną pracę – najładniejsze piniaty chcielibyśmy zachować jako ciekawą pamiątkę wesołych chwil. Ale na tym polega zabawa, w której chętnie wzięliśmy udział – wspomina Julia z klasy pierwszej liceum.

Agata Konca

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł