początek...
następna kartka z pamiętnika...

POWRÓT

Kartka z pamiętnika Adama c.d.

(2/4): Durer Albrecht - Adam i Ewa, fragment

Nigdy w życiu nie czułem się tak wspaniale jak w jej obecności. Wieczorem zdałem sobie sprawę, że nie wyobrażam sobie, abym mógł spędzić resztę życia bez Ewy. Miałem tylko nadzieję, że ona również pragnie tego samego.

Nie rozumiałem, dlaczego tak mi zależy na jej towarzystwie. Miałem już swoje oswojone zwierzęta, które bardzo polubiłem. Lecz w żaden sposób nie mogłem porównać przyjemności z czasu spędzonego na zabawie z moimi ulubionymi zwierzakami, do tego cudownego niezrozumiałego dla mnie uczucia, które mnie ogarniało, gdy czułem bliskość Ewy.

Dbając dotychczas przede wszystkim o własne życie, ze zdumieniem odkryłem, iż bez wahania poświęciłbym je, gdyby coś zagroziło Ewie.

Od tego dnia życie dla mnie stało się o wiele piękniejsze i czułem cały czas coś, co później nazwałem szczęściem. Pragnąc powiedzieć Ewie, jak bardzo jest bolesna każda minuta spędzona bez jej towarzystwa, a z kolei jak cudowna jest nawet najmniejsza chwila przy niej, wymyśliłem słowo "kocham", które miało przekazać Ewie moje uczucie do niej. Od tego czasu zawsze byliśmy razem.


Michał Klupczyński - klasa I A gimnazjum