|
|
Zintegrowany plan godzin wychowawczych w roku szkolnym 2010/2011 dla Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego
Program Wychowawczy Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Matki Jadwigi Borzęckiej w Poznaniu
I. Pojęcie wychowania w założeniach pedagogicznych Sióstr Zmartwychwstanek
II. Cele wychowania
III. Wychowanie integralne
IV. Formy organizacyjne procesu wychowania
V. Metody Wychowania
PROGRAM WYCHOWAWCZY GIMNAZJUM I LICEUM im. Matki Jadwigi Borzęckiej w Poznaniu
WPROWADZENIE
W programach szkolnych, które kładły nacisk na dydaktykę, zbyt mało uwagi poświęcono wychowaniu. W ostatnim zaś dziesięcioleciu, gdy szkoła została już uwolniona od zaprogramowanej indoktrynizacji, pozostał chaos z powodu różnorodnych koncepcji, które niejednokrotnie skłaniają ku liberalizmowi. Wśród ścierających się różnorodnych modeli kulturowych młodemu człowiekowi coraz trudniej znaleźć odpowiedź na pytania dotyczące wartości i sensu życia oraz własnej tożsamości. Kryzys władzy, autorytetów, rodziny, zagrożenie ze strony sekt, grup nieformalnych, stanowi wyzwanie dla szkoły katolickiej.
Przed nami jawią się pytania:
jak wychowywać w XXI wieku?
czy można czerpać wzorce z przeszłości?
na ile są one sprawdzalne we współczesnej rzeczywistości?
Odpowiedź jest jedna - wszystko, co odwołuje się do Ewangelii i wartości z niej wynikających, nie lęka się próby czasu. Szkoła nasza ma do czego się odwołać. Dziedziczy bowiem tradycję pedagogiczną Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego, które zostało powołane do pracy dydaktyczno-wychowawczej i która zdała już egzamin. Zgromadzenie, które rozwijało swoją działalność w dwudziestoleciu międzywojennym, potrafiło odpowiedzieć na znaki czasu i tworzyć własny system wychowania, który zakładał realizację celów i zadań zgodnych z duchem czasu. Można zatem mieć nadzieję, że szkoła nasza, odwołując się do tradycji wychowawczej Zgromadzenia, także odpowie na oczekiwania współczesnego społeczeństwa.
Wychowanie odwołujące się do Ewangelii i wartości z niej wynikających rodzi kilka konsekwencji:
- Nauczyciel musi sam rozpoznać, co jest PRAWDĄ i MIŁOŚCIĄ. Jeśli jest rozchwiany aksjologicznie, połowicznie szczery (czyli nieszczery) w swoich poszukiwaniach, sprowadza uczniów na manowce.
- Nauczyciel musi pokochać prawdę i miłość, czyli nieustannie siebie przekraczać ku innym. Jeśli nie jest zakochany w prawdzie i miłości, skieruje wychowanków ku jakiejś rzeczywistości stworzonej lub ku sobie, głęboko ich w ten sposób deformując.
- Wychowanie, jeśli ma być skuteczne, musi rodzić podobne pragnienia i decyzje w wychowanku. Decyzja pójścia ku prawdzie i miłości oznacza zawsze przesuwanie ciężaru swego życia poza siebie, ku innym ludziom i ku Bogu. Jeśliby wychowawca wyposażał swego wychowanka w różne życiowe umiejętności i sprawności, a pozwoliłby mu tkwić w egocentryzmie, wyrządziłby mu krzywdę.
I. POJĘCIE WYCHOWANIA W ZAŁOŻENIACH PEDAGOGICZNYCH SIÓSTR ZMARTWYCHWSTANEK.
Wychowanie jest procesem, zmierzającym do takiego ukształtowania wychowanka, by odkrył on prawdę o Bożej Miłości i umiał na nią odpowiedzieć; by zrozumiał Boży plan wobec siebie i pozwolił prowadzić się Słowu Boga; by odnalazł swoje miejsce wśród innych ludzi w świecie i w Kościele i by umiał im służyć; by był dobrym chrześcijaninem i obywatelem.
Wychowanie jest służbą, która ma pomóc wychowankowi w jego rozwoju, tj. w procesie poznawania siebie, drugiego człowieka, świata i Boga; a także w procesie przemiany siebie czyli tworzenia nowego człowieka według myśli Bożej oraz w rozpoznaniu swego powołania życiowego.
Wychowanie jest dzieleniem się umiłowaniem Prawdy i Miłości, która powoduje w wychowanku pragnienie i decyzję pójścia ku PRAWDZIE i MIŁOŚCI.
II. CELE WYCHOWANIA
Wychowanie prowadzi do:
- rozwijania wartości ewangelicznych tak w życiu osobistym, jak i w społeczności szkolnej
- kształtowania postaw moralnych funkcjonujących w katolickiej wspólnocie wierzących
- formowania świadomości przynależności do Kościoła i do społeczeństwa
- spotkania z Chrystusem
- rozwijania talentów, jakimi Bóg indywidualnie obdarował każdego wychowanka
- uczenia spoglądania w przyszłość z wiarą, nadzieją i odwagą
- przyswojenia i integrowania z życiem wiary, wiedzy, umiejętności i postaw, co pomoże wychowankom jako odpowiedzialnym obywatelom efektywnie funkcjonować w Kościele i w zmieniającym się świecie
- samowychowania i krytycznej oceny siebie oraz do pracy nad sobą
- odpowiedzialności za własny wzrost
- szacunku dla wartości intelektualnych i krytycznego spojrzenia na rzeczywistość
- kształtowania postawy zrozumienia, szacunku i uznania wartości innych kultur
- formowania świadomości obowiązku życia w harmonii z całym stworzeniem
- inspirowania twórczości we wspólnocie szkolnej
- przeciwdziałania narkomanii i alkoholizmowi
- ochrony przed negatywnym wpływem mediów i sekt
- życia we wspólnocie i dla wspólnoty, świadomego uczestnictwa w życiu społecznym; podejmowania zadań i odpowiedzialności w rodzinie, społeczności lokalnej, w Kościele, w ojczyźnie i w świecie.
III. WYCHOWANIE INTEGRALNE
Realizację powyższych celów zapewnia wychowanie integralne. Obejmuje ono wszystkie sfery osobowości człowieka i wszystkie aspekty życia. Wychowanie dotyczy zatem formowania intelektu, woli, serca i ciała; wartości; relacji międzyludzkich i relacji z Bogiem. Wychowanie integralne implikuje zatem określoną strukturę wychowania, a mianowicie:
- wychowanie religijne i moralne
- wychowanie do życia wartościami
- wychowanie intelektu i woli
- wychowanie emocjonalne
- wychowanie estetyczne i kulturowe
- wychowanie patriotyczne
- wychowanie społeczne
- wychowanie fizyczne
- Wychowanie religijne
Zadania | Środki |
- Wdrożenie do życia modlitwy, liturgii i życia sakramentalnego, do kształtowania więzi z Bogiem, uwzględniając w tym wielką rolę Maryi
- Budzenie szacunku dla wartości duchowych
- Kształtowanie umiejętności rozeznawania i podejmowania decyzji w duchu Ewangelii
- Wychowanie przez ewangelizację i ewangelizacja przez wychowanie
- Wychowanie do wspólnoty Kościoła
- Wychowanie do ekumenizmu
|
- Utwierdzanie świadomości przynależności do wspólnoty Ludu Bożego i zjednoczenia z Chrystusem w Chrzcie Świętym, co determinuje postawy, zachowania, metody pracy, styl kontaktów osobowych
- Animowanie życia religijnego przez inicjowanie wspólnej modlitwy, uczestnictwo w życiu liturgicznym i sakramentalnym oraz nawiedzenie Najświętszego Sakramentu w kaplicy szkolnej
- Rozpoczynanie i kończenie zajęć szkolnych wspólną modlitwą
- Organizowanie w ramach Ośrodka Duszpasterskiego Młodzieży:
- rekolekcji rocznych
- dni skupienia
- pielgrzymek oraz innych form pomocy duszpasterskiej
- Stała opieka lub współpraca z kapłanem - kapelanem szkoły i spowiednikiem
- Uczestnictwo w Eucharystii organizowanej w szkole
- Udostępnienie wychowankom kaplicy szkolnej
- Katecheza
- Udostępnienie w widocznym dla wszystkich miejscu kalendarza liturgicznego i kształtowanie życia szkoły zgodnie z jego charakterem, udostępnienie bieżącej liturgii Słowa
- Studium Biblii, historii Kościoła, podstaw teologii
|
- Wychowanie moralne
Zadania | Środki |
- Wychowanie sumienia
- Wychowanie do pracy nad sobą, umiejętności krytycznej samooceny, pracy nad przemianą własnego charakteru, wyzwalania się z egoizmu, odwagi do stawania w prawdzie o sobie
- Wychowanie do dobroci
- Wychowanie do postawy pokory, ofiary i służby oraz innych wartości ewangelicznych
- Wychowanie do prawdy i uczciwości
- Wychowanie do pracy i odpowiedzialności
- Wychowanie do szacunku dla drugiego człowieka i świata jako dzieła Bożego
- Wychowanie zmierzające do określenia własnej tożsamości i poczucia wewnętrznej integracji
|
- Praktyka Sakramentu pojednania, nabożeństw pokutnych, pomocy w rachunku sumienia
- Rozmowa, perswazja, przykład
- Złożona ocena z zachowania uwzględniająca samoocenę i ocenę grupy rówieśniczej
- Praktykowanie różnych form pomocy charytatywnej w otoczeniu szkoły
- Praktykowanie pomocy koleżeńskiej w nauce
- Włączanie do wspólnoty klasowej jednostek niepełnosprawnych celem szczególnego uwrażliwienia na nie wszystkich wychowanków
- Racjonalny rozkład zajęć szkolnych i pozaszkolnych
- Zlecanie samodzielnych zadań do wykonania i rozliczanie z nich
- Stwarzanie sytuacji wymagających samookreślenia, np. w konfrontacji ze środowiskiem o innym światopoglądzie, wierze, kulturze lub w dyskusjach na te tematy np. po obejrzeniu filmów czy w wyniku zaobserwowanych zjawisk życia społecznego
|
- Wychowanie do życia wartościami
Zadania | Środki |
- Kształtowanie prawidłowych, obiektywnych sądów o ocen
- Kształtowanie postawy roztropności
- Kształtowanie sposobu rozeznawania rozumem wartości, które mają być najpierw zaakceptowane, potem przyswajane
- Ukazywanie wielkich możliwości, a jednocześnie ograniczeń rozumu ludzkiego
- Ukazywanie, że między wiarą i rozumem nie ma sprzeczności, rozum służy poznawaniu prawd wiary
|
- Racjonalizacja procesu nauczania
- Dyskusje kształcące obiektywizm, sztukę argumentacji, krytykę, sąd, ocenę (np. na lekcjach języka polskiego, historii, wiedzy o społeczeństwie)
- Studium filozofii chrześcijańskiej, logiki, matematyki, gramatyki łacińskiej jako sztuki myślenia
- Zapoznawanie z najnowszymi osiągnięciami techniki, wprowadzenie do szkoły nowoczesnych pomocy, multimediów
- Nauczanie informatyki, kontrolowany dostęp do internetu, kółko informatyczne dla zainteresowanych
- Ukazywanie sylwetek uczonych i filozofów, którzy byli (są) ludźmi wiary, szukanie autorytetów
|
- Wychowanie intelektu
Zadania | Środki |
- Wychowanie do samodzielnego wypowiadania swoich myśli, opinii i sądów
- Wychowanie do krytycznej oceny sytuacji, opinii, poglądów
- Kształtowanie umiejętności perspektywicznego myślenia i przewidywania
- Wychowanie do celowego i świadomego działania
- Kształtowanie umiejętności tworzenia wielkich syntez
- Kształtowanie umiejętności rozwiązywania problemów intelektualnych
|
- Rozwijanie umiejętności logicznego myślenia, przekazywanie gruntownej wiedzy oraz wdrażanie do samodzielnej pracy
- Wszczepianie w umysły młodzieży idei: patriotycznych, religijnych i społecznych
- Nauczanie problemowe
- Wdrażanie do myślenia krytycznego, perspektywicznego, spokojnego, naukowego
|
- Wychowanie woli
Zadania | Środki |
- Wychowanie do ciągłego wysiłku przemiany siebie, do autoformacji
- Wychowanie do umiejętności określania hierarchii zadań i wartości
- Kształtowanie umiejętności gospodarowania czasem, organizacji pracy
- Kształtowanie umiejętności zaangażowania się w służbie idei
- Wychowanie do dokonywania samodzielnych wyborów
- Związek między wolnością a prawem
|
- Praktyka Sakramentu pojednania
- Zachęcanie do niewielkich choćby ćwiczeń ascetycznych, umiejętności wyrzeczenia na rzecz innych
- Tworzenie planów pracy klasy, poszczególnych uczniów, krótko- i długoterminowych i rozliczania z nich
- Konsekwentne egzekwowanie zobowiązań uczniów (nie jest to równoznaczne ze stosowaniem kar i nagród)
- Systematyczne sprawdzanie prac klasowych i domowych, wdrażanie do systematyczności
- Zlecanie zadań kształtujących systematyczność i dojrzałość, wykorzystanie np. ćwiczeń słownikowych w nauczaniu języków obcych
- Kształcenie odpowiedzialności przez zlecenie funkcji społecznych w klasie i w szkole
- Trening sportowy jako sposób ćwiczeń woli
- Troska o higienę i zdrowie jako element ćwiczeń woli
|
- Wychowanie emocjonalne
Zadania | Środki |
- Rozpoznawanie swoich uczuć, umiejętności panowania nad nimi i kierowania nimi
- Kształtowanie równowagi emocjonalnej, umiejętności opanowywania nastrojów i humorów
- Kształtowanie dojrzałego pojęcia miłości, która nie jest kwestią uczucia, lecz wyrazem postawy, woli zaangażowanej przez ofiarę i służbę w dobro drugiego człowieka
- Kształtowanie wrażliwości oraz delikatności i subtelności reakcji, zachowań
- Kształtowanie umiejętności współodczuwania, współczucia
- Kierowanie uczuć ku wyższym wartościom, ku ideałom
- Kształtowanie umiejętności emocjonalnego wzmacniania motywacji pracy
- Wykorzystywanie uczuć w pracy nad doskonaleniem moralnym, nabywaniem cnót
- Modyfikowanie uczuć polegające na pogłębianiu uczuć dodatnich przy jednoczesnym osłabianiu uczuć ujemnych i budzeniu nowych
|
- Działanie integracyjne - lekcje wychowawcze, wycieczki, dni skupienia, wspólne uczestnictwo w kulturze
- Rozwiązywanie problemów klasowych w obrębie własnego środowiska danej klasy
- Przygotowywanie do życia w rodzinie uwzględniające przekaz wiedzy z zakresu psychologii
- Wnikanie wychowawcy w sytuację rodzinną wychowanków i dostosowywanie działań w indywidualny sposób
- Rozmowy uwrażliwiające wychowanków wzajemnie na siebie, uczące dostrzegać drugiego człowieka
- Praca w kołach zainteresowań rozwijających i kształcących zamiłowania
- Nagradzanie jako wzmacnianie pozytywnej motywacji
- Ukazywanie pozytywnych wzorców osobowych w rzeczywistości współczesnej, historii i literaturze
- Prezentowanie ideałów narodowych, religijnych i społecznych
|
- Wychowanie estetyczne i kulturowe
Zadania | Środki |
- Ukazywanie związków między pięknem i dobrem, estetyką i etyką
- Kształtowanie wrażliwości estetycznej
- Wprowadzenie w dziedzictwo kultury
- Odkrywanie piękna przyrody i świata jako dzieła Bożego, ukazywanie kontemplacji piękna jako środka prowadzącego do Boga, ukazywanie piękna liturgii, sztuki, muzyki, architektury sakralnej
- Ewangelizowanie kultury
- Kształtowanie umiejętności wypowiedzi publicznej
- Wyzwalanie i kształtowanie zdolności twórczych
- Zapoznanie z zasadami retoryki
- Kształtowanie gustu, smaku, zainteresowań
- Kształtowanie wyobraźni
- Wychowanie do zachowań estetycznych, estetycznej organizacji przestrzeni, środowiska, troski o piękno najbliższego otoczenia, domu, szkoły, miejsca pracy, własnego wyglądu, stroju
|
- Ukazywanie moralnego piękna bohaterów historycznych i literackich, świętych oraz przesłania wielkiej literatury
- Systematyczne i stosowne do wieku zapoznawanie z dziedzictwem kultury na lekcjach języka polskiego, historii, historii sztuki, w czasie lekcji muzealnych, wycieczek
- Uczestnictwo w kulturze - zaplanowana edukacja teatralna, muzyczna (koncerty), artystyczna (wystawy)
- Troska o piękno ojczystego języka
- Ukazywanie aspektów sakralnych kultury, zwłaszcza w czasie wycieczek (architektura, sztuka)
- Udostępnienie dobrze zaopatrzonej w różnorodne wydawnictwa biblioteki szkolnej, troska o rozwój czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży, przywrócenie prymatu książki jako środka kształtującego wyobraźnię
- Zaplanowana turystyka krajowa i zagraniczna - poznawanie kultury innych krajów i narodów
- Zajęcia wyzwalające możliwości twórcze, lekcje wychowania plastycznego i koło plastyczne, modelarskie, koło informatyczne
- Teatr szkolny
- Stwarzanie możliwości słuchania muzyki klasycznej jako środka szczególnego budzenia wrażliwości estetycznej (dostosowanie repertuaru do wieku wychowanków)
- Chór szkolny
- Stwarzanie możliwości nauki gry na instrumentach na lekcjach wychowania muzycznego i zajęciach pozalekcyjnych
- Nauka tańca
- Umiejętne (wybiórcze) korzystanie z przekazów medialnych (video, film, internet), które często paraliżują wyobraźnię lub proponują negatywne wzorce i zachowania
- Troska o estetyczne przeżycie liturgii (przygotowanie liturgii, wystroju pomieszczenia, szat liturgicznych, muzyki i śpiewu, staranny przekaz słowa, itd.)
- Strój szkolny codzienny i świąteczny, kształtowanie poczucia odpowiedniego wyglądu stosownie do sytuacji, pory dnia, zajęcia, towarzystwa
- Troska o estetykę postawy i gestów
- Troska o pomieszczenia szkolne i wykorzystanie ich zgodnie z przeznaczeniem
|
- Wychowanie patriotyczne
Zadania | Środki |
- Pogłębianie i umacnianie w uczniach świadomości narodowej
- Kształtowanie szacunku i miłości do narodowego dziedzictwa, wartości, kultury narodowej, historii, literatury, języka, bohaterów narodowych
- Przekazywanie i pielęgnowanie tradycji narodowych oraz budzenie entuzjazmu dla wszystkiego, co było i jest wielkie w narodzie oraz kształtowanie właściwych postaw wobec Ojczyzny
- Praca nad wykorzenieniem wad narodowych
|
- Kultywowanie tradycji narodowych, poznawanie ziemi ojczystej i kultury narodu oraz wspominanie bohaterów narodowych
- Szczególne akcentowanie rocznic patriotycznych, między innymi:
- Odzyskania Niepodległości (11 XI 1918)
- Komisji Edukacji Narodowej (14 X 1773)
- Konstytucji 3 Maja (3 V 1791)
- Powstania Wielkopolskiego (27 XII 1918)
- Poznańskiego Czerwca (28 VI 1956)
- Organizowanie wycieczek, które odgrywają istotną rolę w procesie poznawania ziemi ojczystej i kultury narodu
- Zwrócenie szczególnej uwagi na wychowanie patriotyczne w nauczaniu historii i literatury ojczystej:
- podczas lekcji historii akcentowanie patrzenia na wydarzenia jako na zjawiska życiowe łączenie teraźniejszości z przyszłością przez logiczne wiązanie faktów, podkreślanie ich związków przyczynowych oraz zachowanie ciągłości historycznej
- podczas lekcji języka polskiego budzenie w uczniach ducha obywatelskiego i formowanie sumienia społecznego poprzez ukazywanie związku zachodzącego pomiędzy literaturą ojczystą a dziejami ojczystymi
- Lekcje języka polskiego, historii, katechezy, historii sztuki, geografii
- Troska o czystość i poprawność języka polskiego
- Ukazywanie bohaterów narodowych
- Starannie dobrany kanon lektur szkolnych, odzwierciedlający wartości narodowej kultury
- Modlitwa za ojczyznę
|
- Wychowanie społeczne
Zadania | Środki |
- Wychowanie do poczucia odpowiedzialności za innych, za środowisko, wspólnotę, szkołę, małą i wielką ojczyznę
- Wychowanie do postawy szacunku i tolerancji
- Kształtowanie postawy otwarcia się na drugich
- Wychowanie do samorządności
- Uczenie wspólnej refleksji na temat problemów współczesnego świata i wdrażanie do twórczego zaangażowania w przemianę rzeczywistości
- Uwrażliwianie i zachęcanie do działań na rzecz ubogich, niepełnosprawnych, odrzuconych
- Formacja liderów
- Zapobieganie patologii społecznej, podejmowanie działań prewencyjnych
- Kształcenie przyjaźni
- Wychowanie do życia w rodzinie
|
- Udział w działalności szkoły samorządów uczniowskich: szkolnego i klasowych działających na podstawie własnych statutów
- Działalność samorządów:
- wychowanie do odpowiedzialności za dobro wspólne,
- wychowanie do utrzymania karności i dyscypliny w szkole i poza nią,
- wychowanie do odpowiedzialnej samodzielności w podejmowaniu inicjatywy i w realizowaniu zamierzonych działań.
- Lekcje wiedzy o społeczeństwie i historii, języka polskiego, biologii i geografii (aspekt ekologii) oraz wychowania do życia w rodzinie
- Redagowanie gazety szkolnej
- Zapewnienie dostępu do prasy i kierowanie przez wychowawców jej wyborem i lekturą
- Działanie służebne na rzecz środowiska lokalnego
- Uczestnictwo w parlamencie młodzieży
- Uczestnictwo w różnorodnych spotkaniach międzyszkolnych
- Działalność grupy pomocy charytatywnej bądź podejmowanie działań charytatywnych w szczególnych okresach, np. przed świętami
- Nauka języków obcych jako ważnych środków komunikacji społecznej
|
- Wychowanie fizyczne
Zadania | Środki |
- Troska o zdrowie i rozwój fizyczny
- Troska o higienę i bezpieczeństwo
- Profilaktyka zdrowotna i rehabilitacja, działania korekcyjne
- Stworzenie możliwości szlachetnego sportowego współzawodnictwa, wykorzystanie moralnych aspektów sportu
- Troska o poznanie zasad funkcjonowania własnego organizmu
- Popularyzowanie idei olimpijskiej
|
- Lekcje wychowania fizycznego prowadzone zgodnie z programem dla określonego wieku
- Działalność szkolnego koła sportowego
- Gimnastyka korekcyjna
- Uczestnictwo w szkolnych i międzyszkolnych zawodach sportowych
- Zapewnienie odpowiedniego sprzętu sportowego
- Szczególna troska o dzieci chore, dobre poinformowanie zespołu pedagogicznego o trwałych schorzeniach lub wadach rozwojowych wychowanków i przygotowanie do udzielenia ewentualnej pomocy
- Lekcje przygotowania do życia w rodzinie uwzględniające aspekt samoobserwacji organizmu
- Szkolenie sanitarne uczniów
- Racjonalna turystyka (także organizowanie sobotnich rajdów pieszych lub rowerowych)
- Wykorzystanie form stosowanych w harcerstwie
- Troska o higienę pracy (pomieszczeń szkolnych, organizacji czasu pracy)
- Prelekcje i pogadanki organizowane w ramach godzin wychowawczych dotyczące szkodliwości uzależnień, źle pojętej bioenergoterapii, homeopatii itp.
- Przestrzeganie zasad BHP, przeszkolenie wszystkich pracowników szkoły w zakresie BHP, systematycznie przeprowadzana kontrola zabezpieczeń urządzeń i pomieszczeń
|
IV. FORMY ORGANIZACYJNE PROCESU WYCHOWANIA
Proces wychowania realizowany jest nie tylko w ramach zajęć dydaktycznych. Istnieje wiele jeszcze innych możliwości rozszerzania wpływu wychowawczego. Celowi temu służą uroczystości szkolne i rocznice patriotyczne, praca w zespołach, wycieczki, pielgrzymki, obozy, sport i rekreacja, działalność Wspólnoty Młodzieży Zmartwychwstańskiej ODRODZENIE.
- Uroczystości i rocznice patriotyczne obchodzone w sposób uroczysty w szkole:
1.1. Uroczystości szkolne:
- Rozpoczęcie i zakończenie roku szkolnego (przebiegają zgodnie z ceremoniałem szkolnym, przygotowują je uczniowie klas wyznaczonych przez Radę Pedagogiczną)
- Opłatek (uczniowie i nauczyciele spotykają się na opłatku w pierwszych dniach po przerwie świątecznej Bożego Narodzenia)
- Dzień Patrona Szkoły (25 marzec)
- Immatrykulacja
- Pożegnanie absolwentów
- Dzień Dyrektorski
- Dzień Komisji Edukacji Narodowej
1.2. Praca w zespołach:
W ramach Uczniowskiego Samorządu Szkolnego oraz Samorządów Klasowych funkcjonują następujące zespoły:
- Zespół pomocy Koleżeńskiej
- Zespół Organizowania Imprez
- Zespół Redakcyjno - Dekoracyjny
- Zespół Porządkowy
1.3. Samorząd Szkolny:
- sposób powoływania Zespołów Samorządu Szkolnego określa Statut Samorządu Uczniowskiego,
- poszczególne Zespoły opracowują regulamin własnej działalności, określający cel działalności Zespołu, metody pracy Zespołu, formy organizacyjne działalności Zespołu oraz plan pracy Zespołu na cały rok,
- regulaminy pracy Zespołów zostają zatwierdzone przez Dyrektora Szkoły.
1.4. Samorządy klasowe:
- Zespoły klasowe zostają powołane we wrześniu na pierwszej godzinie wychowawczej,
- poszczególne Zespoły opracowują regulamin własnej działalności określający cel działalności Zespołu, metody pracy Zespołu, formy organizacyjne działalności Zespołu oraz plan pracy Zespołu na cały rok,
- regulaminy pracy Zespołów klasowych zatwierdza wychowawca klasy i kopię regulaminów Zespołów klasowych przekazuje Dyrektorowi Szkoły.
1.5. Wycieczki
Nieoceniony wymiar wychowawczy obok aspektu dydaktycznego mają wycieczki szkolne. Wychowują do samodzielności, współodpowiedzialności, podporządkowania się regułom i poleceniom, rozwijają zmysł organizacyjny i uspołeczniają.
- Zezwolenie na organizowanie wycieczek wydaje Dyrektor Szkoły. Podstawą do wydania zezwolenia jest wcześniejsze umieszczenie wycieczki w planie dydaktyczno - wychowawczym szkoły i w kalendarium roku szkolnego, przedstawienie celu i programu wycieczki, preliminarza oraz listy uczestników, potwierdzenia noclegów itp.
- Wycieczki szkolne, organizowane w czasie trwania roku szkolnego są rozumiane jako wędrówki śladami polskimi, np. Krasińskiego i Świętochowskiego po ziemi ciechanowskiej (Opiniogóra i Gołotczyzna), powstania styczniowego w Warszawie, Piastów w Wielkopolsce, Sienkiewicza i Żeromskiego do Oblęgorka i Kielc itd.
- Wycieczki przedmiotowe (kilkugodzinne lub jednodniowe) wiążą się z określonym celem dydaktyczno - wychowawczym (zwiedzanie wystawy, zakładu pracy, uczelni itp.). Za organizację i przebieg tej wycieczki pełną odpowiedzialność ponosi nauczyciel przedmiotu.
- Każda wycieczka przed wyjazdem winna być starannie przygotowana merytorycznie i organizacyjnie (znajomość celu wycieczki, opis wartości poznawczych: historii, kultury i przyrody regionu, który ma być obiektem zwiedzania; wspólne z uczniami ustalenie rozkładu dnia, reguł i norm jakim należy się przyporządkować, planowane formy wypoczynku itp.).
- W wycieczce nie może brać udziału uczeń zawieszony w prawach ucznia lub mający ocenę niedostateczną i sprawiający kłopoty wychowawcze.
- Podczas pobytu na wycieczce każdy dzień rozpoczyna się i kończy wspólną modlitwą, w niedzielę cała wspólnota uczestniczy we Mszy Św., posiłki rozpoczynane są i kończone wspólnie, we wszystkich przypadkach obowiązuje punktualność.
- Po powrocie z wycieczki przeprowadzana jest refleksja na temat osiągnięcia celów wycieczki, ocena wycieczki i formułowanie wniosków.
1.6. Pielgrzymki
Program wychowawczy Liceum uwzględnia także możliwość organizowania pielgrzymek zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Na ten cel przeznacza się wakacje letnie.
Pielgrzymka oprócz zwiedzania, zaspokojenia ciekawości, rozszerzenia wiedzy historycznej, geograficznej i przyrodniczej oraz rekreacji - co jest przede wszystkim celem
wycieczek - stawia na pierwszym miejscu świadomą ofiarę połączoną z trudem pielgrzymim i modlitwą, udział w sakramentach świętych i słuchanie Słowa Bożego.
1.7. Obozy
W programie wychowawczym szkoły przewiduje się również organizowanie obozów:
- integracyjno - rekolekcyjnego
Jest on organizowany (jeżeli pozwalają na to warunki) w miesiącu wrześniu dla uczniów klas pierwszych. Biorą w nim udział uczniowie, wychowawca klasy i Dyrektor Szkoły. Celem obozu integracyjno - rekolekcyjnego jest doświadczenie wspólnoty wiary.
- językowego
Jego celem jest pogłębianie znajomości nauczanego w szkole języka obcego. Obóz językowy może być zorganizowany w ciągu roku szkolnego, jak i podczas wakacji. Jeżeli obóz językowy odbywa się w czasie trwania zajęć szkolnych, biorą w nim udział uczniowie, którzy z innych przedmiotów nie mają oceny niedostatecznej.
- rekolekcyjno - wypoczynkowego
"Wakacje z Bogiem" organizowane są podczas letnich wakacji lub w czasie przerwy semestralnej zimowej. Oprócz wypoczynku fizycznego "Wakacje z Bogiem" zapewniają młodzieży także możliwość pogłębienia życia duchowego.
1.8. Sport i rekreacja
Rozwijają wśród młodzieży zdrową ambicję, przejawiającą się we współzawodnictwie, poczuciu odpowiedzialności moralnej, zdyscyplinowaniu, koleżeńskości.
Liceum będzie dążyć do uformowania spośród uczniów drużyny sportowej, która może się rozwijać w zakresie wybranej przez siebie dyscypliny sportu.
Prezencja, kultura bycia i kształtowanie odpowiednich relacji interpersonalnych domaga się, by w zakres programu wychowania wchodziły także lekcje rytmiki i nauka tańca towarzyskiego.
1.9. Wspólnota Młodzieży Zmartwychwstańskiej ODRODZENIE
- wspólnota ODRODZENIE działa wg własnego statutu
- we wspólnocie tej mogą funkcjonować następujące sekcje:
- liturgiczna
- muzyczna
- misyjna
- kulturalno - artystyczna
- sportowa
- charytatywna
- działalność pozalekcyjna uczniów może skupiać się w zespołach zainteresowań.
V. METODY WYCHOWANIA
Podobnie jak w procesie dydaktycznym skuteczność wychowania zależy od stosowanych metod. W związku z powyższym szkoła realizuje następujące metody wychowania: metoda świadectwa, metoda kontaktu osobistego, metoda ideału, metoda zaufania, metoda rozmowy w cztery oczy.
- Metoda świadectwa
Wszyscy pracownicy szkoły dają świadectwo miłości Boga i bliźniego, przywiązania do Ojczyzny i zaangażowania społecznego, daleko wykraczające poza zasięg dobrze przeprowadzonej lekcji. Nauczyciel oddziałuje na ucznia "całym sobą". Jego ubiór, postawa zewnętrzna i kultura bycia przemawiają do uczniów bardziej niż słowa.
- Metoda kontaktu osobistego
Pełna harmonijna formacja jest możliwa dzięki kontaktowi osobistemu nauczyciela z uczniami. Nauczyciel wykorzystuje różne okazje, by nawiązać kontakt z uczniami, służąc im również poza zajęciami lekcyjnymi swoją wiedzą i doświadczeniem.
- Metoda ideału
Polega na ukazywaniu wartości i wychowanie do samodzielnego wyboru. Metoda ta zakłada akceptację przejawów samodzielności, a także wychowania do odważnego wypowiadania swych sądów oraz rozwijania umiejętności argumentowania i bronienia swego zdania. Wiąże się z tym konieczność budzenia wśród uczniów trwałych i mocnych przekonań (tylko takie argumenty są celowe, które płyną z przekonań).
- Metoda zaufania
Współistnienie wymagań przy jednoczesnym daleko posuniętym zaufaniu. Zaufanie nie wyklucza dyscypliny, stawiania wymagań i egzekutywy. Zaufanie musi być obustronne. Dlatego szczególny nacisk jest położony w szkole na ściąganie. W naszym liceum traktuje się ściąganie jako złamanie zasady zaufania nauczyciela, jako kradzież stopnia i oszustwa koleżanek i kolegów. Zgodnie z powyższym w przypadku dwukrotnego złamania zasady zaufania uczeń zostaje zawieszony w prawach, a nawet może być usunięty ze szkoły.
- Metoda rozmowy w cztery oczy
Rozwiązywanie nieporozumień i konfliktów osobowych za pośrednictwem rozmowy w cztery oczy. Uczeń ma prawo do poszanowania własnej godności i ochrony jej bez względu na osiągane wyniki w nauce. Ma również prawo do bycia życzliwie traktowanym. Wszelkie formy upokarzania ucznia są zabronione.
- Metoda aktywizacji
- karta aktywności ucznia
Wspólnoty nie można budować bez osobistego zaangażowania każdego z jej członków. Karta aktywności jest sposobem monitorowania i zachętą do takiego zaangażowania. Liczy się zaangażowanie w pracę samorządu, w przygotowanie wycieczek i uroczystości szkolnych, w promocję szkoły, pomoc słabszemu koledze w przygotowaniu się do klasówki, pracy kontrolnej itp.: nawiązanie kontaktu z domem dziecka lub innym ośrodkiem pomocy społecznej. Stan karty aktywności ma bezpośrednie przełożenie na ocenę z zachowania. Do karty aktywności mają zastosowanie przepisy zawarte w Przewodniku Ucznia (trzy adnotacje zmazują pochwały jakie uczeń otrzymał).
* * * * * * *
W zamyśle naszym Liceum im. Matki Jadwigi Borzęckiej ma być szkołą, w której każdy uczeń jest ważny, zauważany i znany. Dlatego na poszczególnych poziomach nauczania nie przewiduje się więcej niż dwie lub trzy 20 - 24 osobowe klasy. Dzięki temu dyrektor i każdy z oddanych młodzieży nauczycieli będzie mógł znać każdego ucznia z imienia, nazwiska i z twarzy. Będzie mógł nawiązać z nim dialog, ponieważ tylko w dialogu może dokonywać się wychowanie.
Program wychowawczy będzie skuteczny, jeżeli każdego roku poddawany będzie ocenie:
- na ile został zrealizowany w jego wymiarze ogólnym lub w tej części, w której został przyjęty na radzie pedagogicznej na początku roku szkolnego,
- w jakim stopniu jest aktualny w zmieniającej się sytuacji polskiego szkolnictwa.
S. dr Eleonora Henschke
Dyrektor Szkoły     
Poznań, dnia 1 września 2002 r.
|