Ocena postępowania Ismeny
- bohaterki dramatu Sofoklesa pt. "Antygona" c.d.

Tertio, wykazała się niekonsekwencją, gdyż nie grzebiąc Polinika, chciała być jego dobroczyńcą. Ponadto pragnęła śmierci razem z zasłużoną osobą, choć w końcu stchórzyła. Jej stosunek do rzeczywistości obrazują słowa: 'Że nam ulegać silniejszym należy, /Tych słuchać, nawet i sroższych rozkazów. /Ja więc, błagając o wyrozumienie /Zmarłych, że muszę tak ulec przemocy, /Bo próżny opór urąga rozwadze'.

Podsumowując moje rozważania, chcę potwierdzić, iż Ismena kierowała się chęcią życia, egoizmem. Nie łamała praw ziemskich, stereotypu Greczynki. Przyświecał jej w postępowaniu rozum. Takie działania stanowiły więc kontrast w stosunku do Antygony.

Zobacz też inne artykuły Andrzeja:

NIL DESPERANDUM