"(...) Obecność Pana Jezusa czułam nieraz wyraźnie po przyjęciu Komunii świętej,
wtenczas starałam się pamiętać, że Pan Bóg jest we mnie, i radziłam się Jego;
gdy w ciągu dnia zapominałam o Nim, smutno mi było wieczorem;
zdawało mi się, że słyszę Pana Jezusa, który ojcowską dobrocią mnie napominał,
i tak mi znowu było błogo, tak się czułam szczęśliwa,
że chciałam, by ta chwilka trwała wieki; prosiłam Pana Jezusa,
by we mnie na zawsze zamieszkał, prosiłam też o pokorę i o miłość."
- z listu Jadwini do O. Piotra Semenenko.